Cadiz op de motor 3, La Roche - Pesmes 

Wegkomen uit La Roche

woensdag, 29 april 2009

Weer een heerlijk ontbijt en dan op weg.

Deze vakantie is in allerlei opzichten een experiment:

- Na lange tijd ben ik er achtergekomen dat ik aan mijn motorongeluk toch hersenletsel heb overgehouden. Dat is de reden dat ik niet meer in staat ben om, zoals ik gewend was, op kaart en lijstje met plaatsnamen te navigeren: dit wordt de eerste vakantie met GPS als navigator.

- Met de Tenere heb ik voor het eerst sinds het ongeluk weer een motor met grote tank, zodat we afstanden kunnen afleggen. De afstanden die we tot nu toe aflegden gingen in korte stukjes, vanwege de kleine tank van Tricker en Mulhacen.

- En door de voor mijn korte benen enorme hoogte van de Tenere is het nog erg onwennig: ik kijk steeds nog heel erg goed uit hoe de hoogteverschillen zijn om te bepalen aan welke kant ik een voet neerzet als we stoppen, en keren op een oplopende weg heb ik vanwege de onmogelijkheid om een voet neer te zetten tot nu toe steeds aan Ernst overgelaten, maar dat moet natuurlijk anders!

 

Vandaag dus de eerste "echte" dag van de vakantie.

De R3B wil starten, het is droog: alles zit mee.

We vertrekken, er zijn mooie bochten omhoog door het bos, over een voor Belgische begrippen erg goeie weg.

 

Dan stuurt de Becker Crocodile ons een strontweggetje op.

Ik merk daar hoe gemakkelijk de Tenere is in dat soort situaties: licht, superwendbaar, en het maakt hem niet uit hoe het wegdek is.

 

Het is dan ook geen enkel probleem als de Crocodile ons even later een echt onverhard weggetje opstuurt.

Een paar afslagen verder komen we vast te zitten vanwege een wegopbreking, en bovendien zie ik dat we terug zijn in La Roche!

Blijkbaar was ik bij het hotel de verkeerde kant op gereden, en omdat de Crocodile U-bochten uit heeft staan heeft hij ons op deze sneaky manier teruggestuurd.

Ernst keert de Tenere (het is smal, onverhard, en het weggetje loopt steil naar beneden), en we rijden dezelfde weg terug.

Een GPS-leermoment dus...

 

En zo rijden we even later weer langs ons uitgangspunt: pas nu vertrekken we echt uit La Roche.

De juiste weg is de weg richting Bastogne.

 

Tanken in Martelange

Mooie bochten hier, groene weiden en donkere bossen.

 

We draaien weer kleine weggetjes in, en deze keer komen we uit op een onverhard pad, hoewel onverhard uit staat: het kaartmateriaal blijkt niet echt met de werkelijkheid te kloppen.

Ernst keert weer de Tenere, en ik zet de GPS op "snelste route" in plaats van "kortste route". Wat een gedoe, zo'n GPS!

 

De snelste weg brengt ons naar Bastogne, waar ik de Crocodile nog een paar keer fout interpreteer: we komen zelfs nog even op de snelweg terecht, maar uiteindelijk vinden we de lelijke weg richting Arlon.

 

Op een gegeven moment zie ik in Martelange benzinepompen aan de linkerkant van de weg. Het lijkt me handiger om er eentje aan de rechterkant van de weg te nemen, dus rij door, en verbaas me over de hoeveelheid pompen links, en het gebrek aan pompen rechts.

Totdat de pompen zijn verdwenen, en ik besef dat links Luxemburg was, en rechts België.

Keren dus (de weg is breed dus ik kan het zelf), want benzine is niet alleen veel duurder in België; hier zijn gewoon geen benzinepompen meer met Luxemburg zo vlakbij, en m'n tank is behoorlijk leeg.

 

De fietsteun voor de Crocodile

Voor Arlon verlaten we de lelijke weg, en rijden een poos langs aangename wegen langs velden met koolzaad.

Binnendoor rijden we Frankrijk binnen.

 

Onderweg zien we nog ergens dit beeld, op een rotonde. Misschien vlakbij een oorlogsbegraafplaats?

 

We komen terecht op de snelwegachtige weg langs Longwy. Ter plekke van Longwy is die snelweg afgesloten zodat we nog even door Longwy zelf rijden.

Dan komen we weer op de N52 terecht: redelijk saai rijden!

 

Net als ik de snelweg verlaten heb om even van binnendoor te genieten valt de Crododile bijna van de motor. Ik kan op tijd stoppen.

De fietssteun voor de Crocodile (de speciale motorsteun was nog niet uit toen we vertrokken, helaas) blijkt niet echt opgewassen tegen de trillingen van de Tenere.

Gelukkig heeft Ernst secondelijm bij zich.

 

Hij zekert de boel met ijzerdraad, zodat de Crocodile er niet af kan vallen mocht de lijm niet voldoende zijn.

 

Het toeval wilde dat ik stil kwam te staan naast een Dépannage (bergingsbedrijf) met de mooie naam St Christophe.

Gelukkig hebben we ze niet nodig...

 

Regen in Frankrijk

Het is inmiddels af en toe gaan regenen, en de GPS stuurt ons bovendien in de richting van zwarte wolken.

Het is wel mooi rijden hier, binnendoor tussen Longwy en Pont a Mousson.

 

De wolken worden donkerder, en af en toe valt er regen uit.

Het is hier mooi landelijk Frankrijk, met boeren en trekkers en boerderijen waarbij de staat van de buitenkant er niet veel toe doet. Heerlijk!

 

We rijden langs de Moezel, vaak opgehouden door trage Fransen.

In Pont a Mousson spotten we een McDonalds, precies op tijd.

Als we vertrekken vliegen er nog een paar klepperende Ooievaars langs: dat brengt geluk!

 

Vandaar draaien we de snelweg naar Epinal op: even wat kilometers maken.

Deze snelweg is geen straf; dat geldt eigenlijk voor het gehele stuk tussen Metz en Epinal. Er zitten veel behoorlijke bochten in; buiten Metz en Nancy zelf is het meestal rustig, en het landschap geeft mooie doorkijkjes, met bos, heuvels en open stukken ter afwisseling.

 

Na Epinal blijft het behelpen met de Crocodile: hij gaat steeds uit. Dat was op de snelweg al het geval, maar als je weet dat je er bij Epinal af moet is het daar geen probleem.

We stoppen en Ernst probeert iets aan de verbindingen te doen, maar hij blijft zichzelf uitschakelen en dan weer aan.

Dan zetten we de functie uit dat hij zich uitschakelt bij te weinig stroom, maar dan blijft hij het scherm beurtelings oplichten en weer donker maken.

We rijden bovendien afschuwelijk weer binnen, met zwarte wolken en grote vegen daaronder.

 

Zon in de Haute-Saone

Soms krijgt de regen ons even te pakken, maar meestal hebben we geluk.

Rechts van ons is blauw te zien; voor ons uit en alle andere kanten op is het heel erg donker.

We slaan dus een smal weggetje naar rechts in: de Crocodile berekent steeds wel weer de juiste route.

Mijn Crocodile blijft maar aan en uitgaan, en als ik hem dan toch steeds maar weer een nieuwe route zie berekenen, na elke afslag naar links die we niet nemen, krijg ik bijna medelijden met hem.

Het is een heel mooi landelijk weggetje dat we hebben genomen. Hier wachten we even tot de koeien naar de stal zijn gebracht.

 

Overal om ons heen zijn nu donkere wolken, maar voor ons is steeds blauw te zien, en het blijft steeds droog.

De wegen zijn nat: het heeft overal net geregend, lijkt het, waar we langskomen.

Het landschap is open: mooi boerenlandschap, flauw golvend, met hier en daar een boom vol maretak.

 

Dan wordt het landschap minder open: lichte bossen, met meertjes overal.

De lucht wordt lichter: we zien af en toe zowaar de zon!

 

Tenslotte halen we het blauw in. De koolzaadvelden lichten extra mooi op: die biodiesel heeft zo z'n positieve kanten.

 

Mijn GPS bungelt los, merk ik: de trillingen van de Tenere blijken de fietssteun voor de Becker binnen de kortste keren kapot te kunnen krijgen..

Ernst bevestigt mijn GPS op z'n steun vlak onder het schermpje in plaats van op de fietssteun, en nu zit hij vast en functioneert zonder aan- en uit te gaan, zij het dat hij te veel staat ingezoomed zodat ik afslagen pas zie op het moment dat ze er zijn, en dus te laat...

Ik moet nog veel leren, GPS-wise...

 

Ernst is voor gaan rijden. We komen in Vesoul terecht en tanken daar.

Sinds we de zon hebben ingehaald blijft die bij ons. Er is wel een erg koude wind.

 

De weg richting Dole is recht, met grote heuvels waar je recht over op en neer rijdt.

Frankrijk is sappig groen en geel hier: graan, groeit hier, en heel veel knalgeel koolzaad. Het ziet er erg mooi uit.

We komen een groot kasteel tegen onderweg, en de huizen zijn intussen van het type "Bourgondisch" geworden: vaalwit, met daken van donkerrode leisteentjes. Grote boerederijen: het is hier duidelijk een leven als een God in Frankrijk, met vruchtbare grond, zon en regen.

 

Hotel de France in Pesmes

Het blijft koud. In Dole zullen we wel een hotel kunnen vinden, heb ik me voorgehouden. Om 8 uur stopt Ernst in Pesmes: hij heeft daarvoor een "Hotel de France" ontwaard; ik ben het er helemaal mee eens: stoppen nu het nog licht is, en lekker op tijd zijn voor het eten, en dan in bed rollen.

Ernst keert de motoren, en ik vraag binnen of ze een kamer hebben. Ik wandel daar een café in, en het voelt meteen goed. De bazin komt me vertellen dat het hotel een meter of 50 verderop is, veel rustiger dan aan deze drukke doorgangsweg. Haar man zal de weg wijzen. Die verdwijnt achter de bar, maar wordt meteen teruggeroepen: maintenant wijst haar mari ons onze kamer.

Het is hier een prachtig dorp/stadje, met grote boerderijen met enorme schuren met half ingevallen daken, en een kasteelachtig ding boven alles uit. Het hotel heeft een eigen parking, en een enorme tuin er omheen. Je komt binnen in een receptie met eeuwenoude schouw, de kamer heeft een groot bed, en er is zelfs een badje.

 

Ernst zet de motoren achter het hotel aan elkaar vast (we mochten ook naast het restaurant achter slot en grendel), en we lopen naar het restaurant: achter het café is de eetzaal.

Die is al behoorlijkvol. Het is zo'n plek waar aparte tafeltjes zijn, maar ook lange tafels waar je bij elkaar aanschuift.

Onze buurman vertelt dat het eten hier heerlijk is, en de porties groot, en hij heeft gelijk! We worden langzamerhand warm, smullen van ons eten en de wijn (en ik van de kaas).

 

Na afloop mogen de kinderen van de bediening vrij rondlopen tussen de gasten.

De bazin komt aan het einde van de avond nog vragen of alles in orde was, en vertelt nog even dat de tomaten met knoflook zo lekker zijn omdat ze wel in de oven zijn geweest, maar niet zo lang dat ze zacht zij geworden: alles is echt perfect hier.

Ik heb onderweg in Frankrijk altijd de stiekeme hoop dat we onderweg in dit soort plekken terechtkomen, maar dat gebeurt nooit, behalve nu!

 

Onderschrift

Code voor foto: