Utah dag 1, Aankomst in Las Vegas 

Vliegveld ellende

Zaterdag 15-7-2000

Na een week in New York doorgebracht te hebben, vliegen we, na veel oponthoud op het vliegveld, met een aan meningitis lijdende Ernst, via Dallas (waar we eerst nog naar de verkeerde gate worden gestuurd) naar Las Vegas.

Als alles mis gaat gaat echt alles mis: één van de Ortliebs is weg. Ik krijg een telefoonnummer van Delta, en kan morgen bellen.

De Herz dame aan de balie op het vliegveld wil me eerst graag in plaats van de Explorer die ik al betaald heb, tegen bijbetaling van 15 dollar per dag een nieuwe Ford Expedition aansmeren ("carries 8 persons, so you will be much more comfortable"). Ik antwoord dat wij Europeans kleine rotautootjes gewend zijn, dus dat die Explorer zat comfortable is.

Vervolgens heb ik volgens haar een sunroof nodig ("only 5 dollars a day, and it is sooo beautiful"), en dan een inzittendenverzekering. Op mijn antwoord dat alles gedekt is door mijn reisverzekering meldt ze doodleuk dat ik dan mooi twee keer kan claimen ;-)

Maar uiteindelijk krijg ik de papieren mee voor onze Ford Explorer.

Het is al nacht. We worden door een shuttle naar de parking van Herz gebracht. Ik ben echt moe. In de shuttle word ik bijna kwaad als ze mijn Herz papieren innemen, en als ik de parking uitrij en de portier vraagt ze ben ik er van overtuigd dat ik ze niet heb teruggekregen. Ernst vindt ze, en de portier zet ook nog eventjes subtiel mijn lampen aan ;-)

***Red. Ze kan soms zo heilig geloven in haar waanideeën, dat zelfs ik heel soms bijna geloof dat het wel eens zo zou kunnen zijn. Gelukkig weet ik dingen *echt* zeker... (bijna beter)

De Strip in Las Vegas

Eerst de Strip (we're in Las Vegas, remember?) afrijden.
Het verkeer valt mee, en het is fantastisch. De pyramide, Ceasar's Palace, Treasure Island, Circus Circus, de Eiffeltoren, Manhattan, alles schittert en straalt... Een kinderdroom, en het blijft betoveren.

***Red. En dan die geweldige Rollercoasters dwars door de Manhatten en nog een paar hotelattractiegevaldingessen.

Sam's Town

Rechts Fredona Street in, op weg naar Sam's Town . Helaas vol. Ziet er leuk uit, geheel in Western stijl.

***Red. Da's wel heel kort door de bocht, na al die moeite om dat Gokpaleis te vinden, we mochten nergens anders heen als Sam's Town want dat stond aangeprezen in dat boekje dat plotseling spoorloos was...

Ok dan: Het was hardstikke druk, de auto ergens neerzetten en Sam's Town inlopen om te vragen naar een kamer kon je echt vergeten, dus werden we zo'n beetje met de stroom mee gedreven naar de plek bij de voordeur, waar heren in livreiën klaarstonden om je auto te parkeren. Als je gast was, dan.

Helaas wist één zo'n heer ons te vertellen dat het hotel echt bommetje vol was, en konden we weer verder rijden...

Motel

Een stukje verder vinden we een niks-aan motel. Een voordeur met twee kamers met beide een groot bed. Twee TV's (heel aantrekkelijk voor de kinderen, want in New York hadden we er maar eentje, en die stond vaak niet aan toen Ernst ziek was). Prima om te slapen.

De lobby is zwaar beveiligd. Er fietst een bewapende bewaker rond, die ons de weg naar de kamers heeft gewezen. Blijkbaar is het hier niet echt een veilige omgeving...

O ja, de auto is een witte Ford Explorer, en ik heb al meteen in de gaten dat hij heel erg lekker rijdt.

***Red. En ik was al zo misselijk ;-(

Slapen....