Zuid-west Spanje op de motor dag 3, tot Le Puy 

Frankrijk

Donderdag 18-5-2000

Het begint koud. Regen, binnendoor langs kleine weggetjes in Luxemburg. Ik beloof mezelf dat het in Frankrijk droog is, maar dat gebeurt al eerder, in België! Tot Nancy gaan we over smalle weggetjes, lekker kronkelend.
Dan naar Epinal, Besançon , over snelweg en semisnelweg. Het schiet lekker op, en het is een snelweg met bochten, dus voor een snelweg redelijk leuk.

In Vesoul rij ik verkeerd, en tijdens het dwalen om de weg weer terug te vinden komen we langs deze kerk, de Église de Brou. (nu ik het opzoek zie ik dat het Bourg-en-Bresse was waar we verdwaald waren). Zoals zo vaak is verdwalen leuker dan niet verdwalen...

Via Bourg-en-Bresse via snelle rode wegen naar Lyon. Vlak voorbij Bourg- en-Bresse zien we meren langs de weg, waar ik al een Zilverreiger ontwaar, en Aalscholvers , en een Parc d'Ornithologie waar Pelikanen rondzwemmen.

Lyon

Ik was eigenlijk van plan de snelweg rond Lyon te nemen, want van vakanties van vroeger met mijn ouders herinner ik me hun uitspraak dat Lyon de ergste stad is om doorheen te moeten (al geloof ik dat ze dat van elke grote Franse stad vertelden), maar daar komt McDonalds ertussen.

We hebben honger, en zien het bekende rood-gele bord, en dat wijst ons een heel stuk voorbij de ringweg richting Lyon.

Ernst voorspelt dat Lyon mee zal vallen; ik geloof er geen zak van, maar zin om terug te rijden heb ik ook niet. Door Lyon dus :-(

Als altijd zijn de borden *in* de stad even onduidelijk als ze buiten de stad duidelijk zijn in Frankrijk. Maar als we stilstaan om uit te puzzelen wat de bedoeling is komt er een mannetje vragen wat het doel van de reis is, en die wijst ons netjes hoe we moeten rijden.

Halverwege zijn aanwijzingen ontwaar ik een bordje "alle snelwegen", maar gelukkig is Ernst beter overtuigd van de kwaliteit van de aanwijzingen van het mannetje, en zo komen we netjes uit waar we willen, zonder enige opstopping! De wonderen zijn de werewld nog niet uit blijkbaar.

*Red. altijd weer die xenofobie hè?

Het wordt donker, het wordt koud, het wordt bitter koud. We zitten hier hoog, en de wind blaast via mijn hals mijn jack in. De weg is snelwegachtig, en we zien niet veel van het landschap. Wel is er een prachtige volle maan, supergroot.

Doorrijden naar Le Puy

Op een gegeven moment zie ik geen Ernst meer in mijn spiegel, vlak na het moment waarop de weg van snelweg-met-middenberm tot gewone weg is geworden. Nou ja, die zal wel een foto aan het maken zijn.

Ik wacht, maar zoals sommigen weten beschik ik niet over bijzonder grote porties geduld, en ik vind al snel dat het nu wel erg lang is voor een foto.

Ik draai om, naar het punt waar een prachtig plekje is om een foto te maken.

Shit, geen Ernst!!! Ik rij nog het donker in, op dat plekje, maar nergens is die R3B te ontwaren.

Tsja, dan komen er natuurlijk bloederige taferelen voor mijn geestesoog. Ik rij dus terug de snelweg op, en meteen dan zie ik hem zwaaien vanaf de andere kant!

*Red. Stop nou zo zit je voorbij de vangrail daar kun je niet meer terug, STOOOOPPP NOOOUUU, Oh wat is ze toch blont !!!

Moet ik verdomme minstens 10 kilometer over die koude klereweg rijden voor ik er af kan. Razend ben ik. kan die lul niet een beter plekje uitkiezen om een foto te maken? Als ik kwaad ben rij ik altij erg hard, dus de twee maal 10 kilometer is in no time achter de rug (en bij de afrit ben ik nog bijna uit de bocht gevlogen).

Als ik terugkom staat Ernst nog steeds braaf op het zelfde plekje te wachten, en ik snauw hem iets toe in de zin van "Lul" of zo, en spurt er weer vandoor (volgens Ernst met wheelie, maar dat is totaal overdreven).

Weer geen Ernst in mijn spiegel!!!

*Red. Denk je nou echt dat ik met 180 langs een politiebusje ga scheuren, nee zo een groot Ego heb ik nou ook weer niet om het lot zo te tarten...

Als ik stil ga staan om hem op te wachten is het zijn beurt om kwaad te worden: dat ik er wel als Rossi vandoor kan gaan, maar dat ik niet zo'n pak als hem heb en dat hij geen zin heeft me onderuit te zien gaan. En ik natuurlijk minachtend terug doen dat ik helemaal niet hard ging. Nou ja, het verloop van het gesprek en de stemming erna zijn wel enigszins duidelijk neem ik aan.

*Red. dat hete temperament heeft zo zijn voordelen in een relatie, maar soms....

De eerstvolgende plaats is Le Puy , en we vinden het allebei een goed idee om daar te stoppen.

Ik ben nog steeds zo kwaad dat ik niet kan slapen, en neem een douche. Na een uur of zo ben ik psychisch afgekoeld en lichamelijk opgewarmd, en komt alles weer goed ;-)

En zeg nou zelf, die maan lijkt niks op de foto...