Idar Oberstein - Beringersmuhle
Vanuit Idar Oberstein naar het oosten. Idyllische dorpjes, erge mooie motorweggetjes in het Odenwald, helaas nogal wat regen, en uitkomen in de Frankischer Schweiz.
Dit reisverhaal begint met dag 1.
Zondag 27 augustus 2006
Ontbijt met echte Deutsche frische brötchen.
Als we vertrekken wordt de garage voor ons opengemaakt. Dat was ideaal hier, de motoren veilig achter slot en grendel.
Grauwe huizen in Idar-Oberstein (alsof er op steenkool wordt gestookt hier). Overal mineralen en edelstenen, in-en verkoop. Een tuin vol enorme roze bergkristallen.
Ook al is het grauw, Idar Oberstein oogt wel vriendelijk.
Veel hoogteverschillen in de stad, en buiten de stad overal rotsen, donkergekleurd. Een ruine van een burcht bovenop zo'n rots. Eronder, half in de rots, een witte, nieuwe kerk.
En als je de stad uit bent is het meteen helemaal leeg.
De weg naar Hundsbach die ik wil nemen blijkt gesperrt. Als je op een Tricker rijdt trek je je daar uiteraard niets van aan: we kijken gewoon waar we uitkomen als we de weg nemen die ik van plan was.
Het is een erg mooi weggetje, meanderend langs een riviertje, met hoge beboste heuvels aan weerszijden, een dalletje van grasland en bomen, en wij aan de rand daarvan.
We rijden door een sappig groen landschap, en de weg bestaat uit bochten.
Kroegen hebben hier namen als LandFrieden.
Het blijkt om een wegopbrekinkje van niks te gaan.
Boerendorpjes, moestuinen bij wijze van tuin. Huizen uit blokken natuursteen.
We komen onderweg nog een Ree tegen.
Veel huizen zijn beschilderd.
Ook de B420, na Meisenheim is erg mooi. Bochten, met overal helaas nat wegdek. Wijnranken overal, het ene Weingut na het andere.
Vanaf Fürfeld wordt het vlak.
Als we stilstaan om de kaart anders te vouwen
stopt een busje (van een Weingut) om de weg te wijzen.
Af en toe zijn er nog leuke bochtjes.
Of Duitse dorpjes,
Als ik even later de weg naar Gau Odernheim niet weet stopt een oude man op een fiets.
Hij legt het twee keer uit (rechtsaf en dan immer geradeaus, maar hij weet er toch nog een aardig verhaal van te maken), en maakt er ook nog eens een schatting van de afstand bij, om extra behulpzaam te zijn.
Even verderop een wolk Spreeuwen waar ik voor moet bukken.
Rechte, vlakke wegen. Bij Gernsheim de Rijn over, met een pontje.
Trödelmarkt in Gernsheim (toen de pont aankwam kwamen er voergangers van af met schemerlampen en dergelijke).
In Gernsheim rij ik mis waardoor we in plaats van in Hähnle in Pfungsten uitkomen. Maar goed ook, zo te zien aan de zwarte wolken ten zuiden van ons, waar je het water uit ziet vallen.
Helaas zijn we vanaf dit moment tot deze avond alle foto's kwijtgeraakt. Deze foto is van eerder op deze dag.
We zijn het natuurpark Odenwald Bergstrasse binnengereden. Het vlakke gebied van het Rijndal ligt achter ons.
Jugendheim-Seeheim volgen, en dan rijden we richting zwarte wolken (we zijn er tot nu toe steeds tussendoor gereden, en volgden steeds het licht, op wonderbaarlijke wijze).
Regenpakken aan als de eerste druppels vallen. Regen.
Omhoog naar Ober-Beerbach, Een smal weggetje door mooie bergen, maar de regen stroomt helaas erg hard naar beneden. Het moet bij mooi weer erg lekker rijden zijn!
Op de B47 spotten we een Italiaans restaurant. Lunch tot 14 uur, en het is 10 voor 2, maar het is geen enkel probleem. Heerlijk eten, en buiten komt de regen met bakken uit de hemel, nog veel meer dan toen we buiten reden.
Verder. Droog, maar natte weg. Bochten, lekker rijden.
De B47 na Michelstadt is een echt racecircuit: prachtig asfalt, allerlei bochten, en stijgend. Helaas is het asfalt nog steeds nat, maar het blijft mooi rijden.
De weg blijft bochtig, door bos.
Na Tauberbischofsheim wordt het vlakker.
Door Bad Mergentheim (erg mooi centrum: oude vakwerkhuizen, de ene nog schever dan de andere), op zoek naar de B19.
We slaan al snel van de B19 af, een weggetje langs de Tauber in, dat deel uitmaakt van de Romantische Strasse. Helaas regent het inmiddels weer.
Heel erg mooi: slingerend door dalletje van rivier, met beboste heuvels aan weerszijden. Onderweg dorpen met vakwerkhuizen en houtsnijwerk en beschilderde huizen. Hans-en-Grietje-achtig mooi.
Linksaf via Adelshofen naar de B470.
Vrij recht en vlak (zonnebloemen, koolzaad, soms druiven).
Een McD als pauze in Neustadt.
De B470 kunnen we blijven volgen tot ie ophoudt.
Forchheim, en dan de Frankische Schweiz in. Loodrechte rotswanden (soms met burcht), dennebossen met nevels ertussen.
Vrij vlakke bochtige weg, riviertje, met watervallen. Erg schilderachtig.
Vreemd: Muggendorf, en daar zitten de vizieren opeens vol dode muggen...
Gasthof in Behringersmühle. Het is al schemerig: morgen rijden we verder (hopelijk droger!).