New York dag 4, the Villages 

de Villages

Woensdag 12-7-2000

Ernst heeft nog steeds hoge koorts (we nemen maar even aan dat het niet komt dor de striem van het zwaard van Master Lee...). Hij blijft dus thuis vandaag. Coney Island moet dan maar morgen.

Eerst ontbijten de kinderen en ik, deze keer niet in het hotel, maar een paar blocks verder, bij Mayrose. Pieter bestelt weer pannekoeken, die minstens twee keer zo groot blijken te zijn als die in het hotel. Ook de two scrambled eggs van Karin en mij blijken van reuzekippen te zijn, en we krijgen er een enorme berg gebakken aardappeltjes bij. Mmmmmm!

We gaan gewoon maar een eindje lopen. Niet al te ver weg, zodat we af en toe kunnen checken hoe het met Ernst gaat. Eerst halen we nog eventjes een voorraadje pijnstillers voor hem. Ik ben er inmiddels achter dat elk blok (tussen twee avenues en twee straten in) minstens één pharmacy bevat. Zo'n pharmacy is een soort enorme versie van de Etos of het Kruidvat, maar dan met een heuse apotheek erbij. Wat moeten die Amerikanen onwaarschijnlijk veel pillen er doorheen draaien!

We lopen via 2nd Avenue naar beneden, door East Village .

Kleine gedoetjes. Restaurantjes uit Polen, Rusland, Thailand, China, Yemen, Japan, Israël, noem maar op. Winkeltjes met eten, tabak (speciaal voor de paria's), lotto, kleren. Hier heb je de anders-dan-anders kleren: Tibettaanse gewaden, punk. Wouter vindt T-shirts die hij nog niet kende (en dat wil wat zeggen!).

Deze plattegrond heb ik geleend van CitiDex.
Je kunt er mooi op zien hoe de "Villages " in Manhattan liggen.

Van links naar rechts West Village, Greenwich Village en the East Village.

De scheiding tussen de East Village en Gramercy Park wordt gevormd door 14th Street (Straten lopen dwars). In het zuiden is Houston Street de scheiding tussen de Village en Soho en de Lower East Side. East Houston is de eerste straat met een naam; First street ligt in de Village; daar onder hebben de straten echte namen.

O ja, voor degenen die onbekend zijn met Manhattan: deze hele slurf is een schiereiland in de Hudson: alleen aan de bovenkant zit het vast. Rechts heb je een aantal bruggen; links een tunnel. En vanaf de zuidpunt kun je naar het Vrijheidsbeeld.

Bij 1st Street wil Wouter naar CBGB 's, waar allerlei goeie bands begonnen schijnen te zijn.

Het is nog dicht. We lopen even naar binnen, maar zelfs de bar wordt nog niet bediend. Nou ja, hij is er binnengeweest... Op Broadway hier zat een softwarewinkel waar hij een spelletje koopt (inmiddels blijkbaar gezien dat het hier echt het goedkoopst is).

Richting oosten, via 4th Street, schuin door Washington Park (deze keer zonder voorstellingen, maar wel helemaal vol met mensen). Doorsteken naar 8th Street: we zitten nu in Greenwich Village.

Een hele straat vol schoenenwinkels, de meeste volslagen idioot met hele hoge hakken en bizarre kleuren enzo. Karin vindt nog steeds niks, maar ik vind slippers, dus nu kan ze dus mijn sandalen aan.

Chelsea

Omhoog door 6th Avenue. Mooie woonbuurten hier: relatief lage huizen, brandtrappen, veel groen: een stukje Chelsea .

Moe. Ik word bovendien nog opgelicht door een Indiër bij het kopen van wat ansichtkaarten, die dollarbriefjes lijken ook zo op elkaar :-(

Naar het hotel, mopperen op de Indiër, konstateren dat Ernst nog steeds hardstikke ziek is, even slapen.

Later op de dag gaan we weer naar buiten. Deze keer naar het oosten, via 20th Street, naar 9th Avenue, midden in Chelsea.
We komen weer door een perfecte woonbuurt, en 9th Avenue is weer een en al gedoetjes. Heerlijk vind ik dat, zo'n stad waar plekken zijn waar je met zo'n rommelwinkeltje (of je nou eten of spullen verkoopt) kunt leven.

Via 13th Street (West Village) terug naar 5th Avenue, waar we een schoenenwinkel zien, met "Sale", in een soort fabriekshalachtig iets. Dat moet wel supergoedkoop zijn. Karin ziet schoenen die wel aardig zijn.... 298 dollar (in de uitverkoop dus), we zijn weer op 5th Avenue...

We halen heerlijke broodjes en melk (in één van die vele deli/supermarktachtige gedoetjes waar het water je bij alles in de mond loopt), en eten thuis. Weer met een Ernst die niks wil.

Slapen, en hopen dat hij morgen beter is!