New York
Na wat dwalen door Manhattan bekijken we het Statue of Liberty, en eten 's avonds in Little Italy (of in wat daar nog van over is).
Dit reisverhaal begint met dag 1.
Maandag 10-7-2000
We ontbijten in het hotel. Alles wordt hier voor je gedaan, ook een extra stoel pakken. Pieter bestelt pancakes. Het blijken drie enorme pancakes te zijn, en hij eet ze allemaal op. Wij doen ons te goed aan gebakken eieren, spek, gebakken aardappelen, en jus d'orange, en dat zullen we de hele vakantie doen...
Broadway op, naar het zuiden. Winkelen, Barnes en Noble in (heeft vele vele vestigingen in New York). Het is heerlijk koel daarbinnen natuurlijk, en ze concurreren tegen Amazon (en hun eigen website) door het aantrekkelijk te maken daar rond te hangen. Iedereen zit dan ook op een stoel of gewoon op de grond te lezen, of een blaadje te lezen in het café waar je allerlei lekkere sapjes en koffie en thee kunt drinken.
Wij komen beladen met boeken naar buiten, en dit is nog maar de eerste boekwinkel...
We dwalen zo'n beetje door de stad, en komen, na chips en frisdrank ingeslagen te hebben in een buurtwinkel (aan buurtwinkels geen gebrek
hier, en overal kun je lekker gekoelde dranken krijgen) terecht in het Hudson
River Park, aan de Hudson dus, aan de westkant van Manhattan.
Helemaal in de verte zien we het vrijheidsbeeld
al, ons doel voor vandaag, want Pieter wil daar graag in.
Maar eerst hangen we hier op een bankje: boten kijken, en joggende New Yorkers, of fietsende, of in het gras liggende, of gewoon lopende.
Van deze foto is ook een groot panorama beschikbaar (209 KB)...
*Red. En aan boten geen gebrek een leuk driemastertje een raderboot, en vele vele Veerbootjes en af en toe een kustvaarder.
Van deze foto is een grote versie beschikbaar (157 KB) ...
Verder, door het World Trade Center
.
Als je binnen loopt zie je helemaal goed hoe immens groot alles is: alleen al de begane grond is een gigantisch winkelcentrum.
(Achteraf blijft dit een heel vreemd idee, dat ruim een jaar later het hele WTC van de aardbodem is verdwenen. Mensen zitten toch zo in elkaar dat ze zoiets extra afschuwelijk vinden als ze er zelf zijn geweest...)
*Red. Waar we in de Knowledge store een heus muistapijt kopen, ja heus een muistapijt, nooit meer vuile ballen, oh wat zal dat bevallen...
Uit het WTC lopen we verder Broadway op. We zitten nu in het business centre. In plaats van computerspelletjeswinkels en rare-klerenwinkels en muziekwinkels, zijn het nu allemaal wolkenkrabbers vol zakenmensen. We zien ze lopen, de Wall Street heren en dames, allemaal in blauw pak met wit overhemd, of mantelpakje met pumps.
We zien vooral de paria's van de kantoren, de rokers, buiten snel effe een sigaretje roken. Het leuke van zo'n wolkenkrabber is dat daar zoveel mensen werken dat er altijd een heel groepje rokers buiten staat. Volgens mij worden rokers binnenkort de gezondste mensen, omdat ze wel steeds pauze moeten nemen om effe wat nicotine te inhaleren.
Van deze foto is een grote versie beschikbaar (85 KB)...
*Red. Papa wat is een Paria? Nou kind dat zijn van die mensen die je met zo'n walmend stinkstokje hun longen ziet verpesten in beschutte hoekjes aan de voet van wolkenkrabbers...
Overal in de stad staan koeien (duhuh, geen echte) die door kunstenaars beschilderd zijn.
Hier staat ook nog een stier , een hele mooie briesende stier. We zitten er tegenover op een stoepje, omringd door rokende Wall Street mensen, en zien hoe alle toeristen voor de stier poseren.
Overal muziek (uit auto's, uit ghettoblasters, uit café's), geluid van auto's (taxi's vooral natuurlijk), overal wegwerkzaamheden of werk aan gebouwen, overal lawaai ;-) Pratende mensen. Heel vaak mensen die iets tegen je zeggen hier (een ouwe neger waar we langsliepen die helemaal begon te stralen en tegen Ernst riep wat een geluk hij had met twee van die vrouwen om hem heen enzo).
*Red. Yep, i'm a lucky basterd...
Door Battery Park vol grijze eekhoorns naar de rij voor het bootje naar het vrijheidsbeeld. Bij de rij die zich daar vormt staat een hele batterij verkopers van allerhande shit. Oakley zonnebrillen voor de helft van de prijs, alle merken horloges tot en met Rolexen, instant camera's, T-shirts, alles. Vreemd genoeg zijn er zelfs nog mensen die geïnteresseerd zijn ook ;-)
De boot is heel erg leeg, want we zijn lekker laat. Onderweg zie je de skyline echt heel mooi, en overal om je heen boten,
en Ellis Island (hiernaast), waar we vanwege tijdsgebrek niet meer van boord kunnen. Dit was de plek waar immigranten van bord gingen, en er werd bekeken of ze door mochten.
*Red. En het waait, en niet zo'n klein beetje ook, de Skyline vastleggen is echt Kei-lastig...
En na iets meer dan een jaar is de foto alweer achterhaald door de loop van de geschiedenis...
De Crown blijken we niet in te kunnen vandaag, maar het platform daar onder wel.
We komen het vrijheidsbeeld in via een enorme zigzaggende hekkenrij, voor de queue,
maar die hele queue is er niet meer, zodat we ons helemaal duizelig kunnen rennen.
Nadat we verklaard hebben geen wapens bij ons te hebben mogen we binnen, en het eerste wat we zien is de originele vlam . Ernst mag zelfs achter de balie van de bewaking gaan staan om een foto te maken. Onvoorstelbaar hoe soepel ze zijn wat dat betreft. (dat zal nu wel definitief zijn afgelopen :-( )
Op de trap kunnen we helaas nauwelijks inhalen, alleen soms in een hoek. De vele dikke mensen, en zwangere vrouwen, zorgen ervoor dat het een lange tocht wordt naar boven.
Maar dan, het uitzicht op de skyline!!! (nou ja, hier dan even Miss Freedom herself). Echt fantastisch dat Pieter dit zo graag wilde, want uit onszelf hadden we zoiets toeristisch nooit gedaan, en het is echt heel erg leuk.
Van deze foto is ook een groot panorama (77 KB)...
De trap naar beneden kunnen we vrijwel ongehinderd afrennen, en dan gaan we nog een poos in het gras liggen genieten van de skyline. De Twin Towers in het zwart, andere wolkenkrabbers in grijs en bruin, ergens achteraan het Empire State Building, en wat schitteringen van het Chrysler Builing.
Ring-Billed Gulls (een mooi soort meeuwen) lopen en vliegen voor ons heen en weer. Overal in de lucht helicopters, waarschijnlijk van de politie en gewoon rondvluchten (how to do Manhattan in 1 hour). Het water voor ons vol boten, veel Ferries, waar we zo weer mee terug moeten.
*Red. Helaas heb ik helemaal geen geluk met die trappen want ik zit achter een stel kijvende wijven die al ruziënd "zeer" traag naar beneden treuzelden, oeh wat kreeg ik toen een zin om een advocaat wat werk te bezorgen...
Maar gelukkig werd dat door het uitzicht tijdens het uitpuffen meer dan goed gemaakt, het was behoorlijk bewolkt, en steeds werd er weer een ander
stukkie van de immense Skyline in het zonnetje gezet.
Het is gewoon een machtig gezicht om zo'n wolkenkrabber langzaam uit de schaduw te zien kruipen, alsof god er zelf met een zaklampie aan het spelen
is tussen zijn eigen blokkendoos...
We komen zelf op het idee om terug te lopen naar de allerlaatste ferry; je zou toch zeggen dat ze hier wel eventjes kijken of er geen onverlaten proberen te overnachten. We moesten ook al eerlijk beloven dat we geen wapens bij ons hadden, en niet van plan waren een bom te verstoppen (ik ben toch altijd benieuwd wat er gebeurt als je eerlijk zegt dat je dat inderdaad van plan was, maar ik heb het maar niet uitgeprobeerd, want ik ben bang dat ze dat niet echt humor vinden).
In Battery Park zien we nog een monument, in de vorm van een enorme Bald Eagle, voor een aantal marmeren platen met de namen van alle Amerikaanse militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog ergens op de Atlantische Oceaan omgekomen zijn. Het zijn er indrukwekkend veel...
Terugzwerven, langs de oostkant van Manhattan.
In Water Street een zijstraatje waar zomaar in het niets hele mooie bankjes staan, uit gebogen buizen met ingebouwde vuilnisbak en lantarenpaal. Echt heel erg mooi.
Pearl Street. We hebben allemaal honger, maar de restaurants hier zien er niet echt leuk uit. Weer uitkomen op Water Street. Onder de oprit naar de
Brooklyn Bridge
door. The Bowery,
Chinatown
.
Alles in het Chinees. De winkels hebben helemaal geen Engelse teksten; de straatnaamborden wel, maar Chinees staat bovenaan. De Chinezen zijn heel erg
teruggetrokken, non-communicatief (in tegenstelling dus tot de rest van Manhattan).
Little Italy
bestaat nauwelijks meer: Chinatown is er helemaal omheen gegroeid.
Eigenlijk zijn het nog maar twee straten. In Hester Street zijn
twee Italiaanse restaurants, allebei met Al Capone herinneringen, waarvan
we er op goed geluk eentje (Puglia)
kiezen.
Die heeft een terras op de sidewalk (met, geheel in stijl, de hele dure Mercedes coupé, hoogstwaarschijnlijk van de eigenaar, daar half op
geparkeerd, in een straat waar parkeren verboden is en waar veelvuldig gecontroleerd wordt: het blijven maffiosi ;-).
*Red. Maar de maffioso hadden wel de humor om de drie parkeermeters in nepgras in te pakken ;-)
De waitress is totaal ongeïnteresseerd, en probeert ons zo snel mogelijk weg te krijgen. Maar buiten staat ook de man die als taak heeft voorbijgangers te paaien om te gaan eten, en die is Italiaans, en vindt het prachtig dat wij "grazie" zeggen. Hij laat horen dat hij nog steeds tot twintig kan tellen in het Italiaans, maar hij is veel vergeten, zegt hij. Elk jaar gaat hij nog terug naar Italië, maar hier spreekt nog maar 30% van de Italianen Italiaans.
Het eten is heel erg lekker (maar peperduur. Ik moet hier gewoon nooit meer naar de rekening kijken). Er lopen veel Chinezen langs, allemaal met ontevreden en teruggetrokken gezichten.
Mulberry Street . Vol Italiaanse restaurants (waar we moeite moeten doen om niet aan een tafeltje neergeplempt te worden). Hardstikke toeristisch allemaal, maar het blijft heel erg leuk.
Broadway (waar ik de Stella Adler Actor School zie, die dus nog steeds bestaat.
Sjieke parkeerplaatsen voor motoren...
Third Avenue, dat echt een heerlijke "gedoetjes" straat is (Poolse restaurantjes, goedkope diners, tweedehands spullen winkels, buurtsupers en deli's, punkspulletjes, je kent het wel).
Auto's worden hier gewoon in flats geparkeerd...
Slapen...