New Mexico dag 3, slenteren door Santa Fe 

Ontbijten bij Nellie's

Woensdag 26-7-2000

Hierboven het restaurant in La Fonda, van boven gezien.

Met z'n allen ontbijten bij Nellie's. Buiten, onder een versierde houten poort door, cactussen in schalen als tafelversiering. Alles smaakt superlekker, tot en met de apple-smoked bacon op mijn eieren.

Palace of the Governors

Pieter en Wouter gaan daarna naar het zwembad, terwijl Ernst, Karin en ik naar het museum aan de Plaza gaan, het Palace of the Governors.

Hier zien weer allerlei bewijzen voor de verschrikkelijke ellende die de Indianen hier is aangedaan, deze keer bekeken vanuit de ogen van de Spanjaarden.

De Spanjaarden zaten in Mexico, en in die tijd deden er allerlei geruchten de ronde over de "Gouden Steden van Cibola ", die hier ergens in de buurt van Santa Fe zouden zijn.
Ze hebben er een expeditie op afgestuurd, die wel allerlei "vijandelijke" stammen tegenkwam, maar niet de gezochte steden (de straten zouden met goud geplaveid zijn...).

Er wordt nog steeds naar gezocht...

De Spanjaarden besloten toen dat het hun heilig doel werd de heidenen te bekeren, en subsidieerden de katholieke kerk met enorme hoeveelheden geld om het geloof hier te gaan verbreiden. Dat heeft tot verschrikkingen geleid, van "eenvoudige" zaken zoals stammen die in hun geheel tot het christendom werden bekeerd (erg aantrekkelijk omdat er nogal wat welvaart aan vast zat), tot zaken als het overgieten van mensen met petroleum, plus in brand steken daarvan, omdat ze weigerden hun kinderen naar de katholieke school te sturen en dergelijke.

Robert Shlaer, de fotograaf

Er is een fototentoonstelling, van iemand die één van de oude expedities (van Mississippi naar Santa Fe) heeft overgedaan, en daarbij de foto's "overnieuw" heeft gemaakt, die toen echt zijn gemaakt, maar in de loop der tijd verloren zijn geraakt.
Er zit een foto van de man himself bij, met zijn daguerreotype, en het is de man die we in Bryce zagen, en die al bezig was zijn hele opstelling weg te halen zodat Ernst een foto kon maken ;-)

Het is Robert Shlaer .

Ernst voelt zich alweer hardstikke ziek :-(

Winkelen in Santa Fe

Pieter en ik gaan nog met z'n tweeën de stad in. Naar het postkantoor, waar ik de boete betaal. Blijkt gelukkig allemaal heel eenvoudig te zijn, en je hoeft daar veel en veel minder lang in de rij als bij ons ...

Gisteren kwamen we nog in een winkel met western-achtig spul, waar we naar een sombrero vroegen. De dame achter de toonbank pakte haar mobieltje, en ging aan het bellen, alle winkels die ze kon bedenken in Santa Fe, en daarna nog een heleboel in Albuquerque. Aan andere klanten die binnenkwamen vroeg ze of die heel eventjes geduld wilden hebben ;-)
Ik voelde me bijna verplicht maar iets te kopen, maar dat was helemaal niet het idee. Amerikanen zit het gewoon in het bloed dat ze je willen helpen als ze dat kunnen. Helaas moest ze mededelen dat ze echt helemaal niemand kon vinden die ze had...

Maar Pieter en ik herinneren ons een winkel met Mexicaanse laarzen, en tenslotte vinden we hem nog terug ook. De laarzen zijn fantastisch, precies zo lekker kitscherig als ik ze graag zie, met verschillende kleuren en krokodilleleer, en sierstiksels enzo, maar de goedkoopste zijn 850 dollar, en dat gaat me een beetje te ver ;-)

(voor wie daar ook op valt: ze hebben een website, Back at the Ranch en je kunt online bestellen...)

Er hangt een sombrero, en het is een echte. Hij is alleen te klein, en moet 195 dollar opbrengen (een sombrero is dus een beetje groot uitgevallen strooien hoed...). Niet dus :-(

Ziek

Als we terugkomen blijkt Ernst erg ziek. We hangen maar met z'n allen een beetje op de bedden, en kijken naar Antz (prachtig ;-), en een wazige film met Goldie Hawn en Chevy Chase en Dudley Moore.

Het ziet er niet naar uit dat Ernst beter wordt, dus gaat het eten bij Pasqual's niet door. We maken maar van de room service gebruik (uiteraard bijzonder lekker). Ernst eet alleen een paar stukjes kip. Hij heeft geen koorts, is alleen misselijk, en heeft een enorme koppijn. We roepen nog maar niet meteen een dokter.

Morgen wordt een probleem: er is hier geen plaats meer, de volgende nacht, weet ik, en het idee is bovendien dat we morgen naar Albuquerque gaan, waar Wouter overmorgenochtend op het vliegtuig zal stappen, want voor hem is drie weken wel zat, om zonder vrienden en zonder PC en zonder zijn bandjes door te brengen.

Slapen dus, en hopen dat Ernst morgen vervoerbaar is...