Cabo de Gata op de motor, dag 2, tot ergens bij Mende 

Hotel Picardy in Saint Dizier

Vrijdag, 10 mei 2002

Ontbijten in het hotel. Alles is hier van bloemetjes voorzien: de borden, het tafelkleed, de muren, de gordijnen. En de parkeertuin uiteraard, waar we op uitkijken.

*Red. Vooral ook veel *echte* bloemen, hoe mooi dat toch is zo'n onberijkbaar mooi beeld allemaal verse bloemen, de lente schreeuwt het uit in dit oude pand.

Het is stralend weer: een strak blauwe lucht. De hoteleigenaar is net terug van een vakantie in Portugal, en verzekert ons dat het mooi weer zal worden in Spanje. Altijd fijn om te weten ;-)

Wat nat was is vandaag gedroogd op de verwarming, er zijn chocoladebroodjes voor Ernst, en zo kunnen we helemaal opgeknapt op weg. Nog even de foldertjes van het hotel bekijken, waar jaren twintig dames uit hun rijtuig stappen in de parkeertuin, waaromheen vreemd genoeg de buurhuizen verdwenen zijn ;-)

*Red. Ondertussen zitten we eigenlijk in een prachtige Serre met van die heerlijk vormgegeven gietijzeren dragers, waarom worden dat soort prachtige constructies niet meer gemaakt, en alles strak zakelijk en efficient geschraagd met aluminium profielen? Ook heeft de Baas een prachtig aquarium waar we in de vestibule net een blik op kunnen werpen vanuit de Serre

En natuurlijk bewonderen we ook de kelder: niet alleen het huis, maar ook de helft van de parkeertuin is onderkelderd; je moet alleen wel uitkijken dat je niet per ongeluk van opzij de opening inrijdt.

Door de Morvan

Over de D384 naar Brienne le Chateau, waar je vanaf de weg het kasteel bovenop het stadje uit ziet torenen. Dan over de D443 door het bos (le Fôret d'Orient) naar Vendeuvre, en vandaar verder naar Bar sur Seine . Daar zien we het geraamte van het vakwerkhuis nog precies zo staan als toen we daar vijf jaar geleden langskwamen.

*Red. Ja dat is een van de Facetten van Frankrijk die me zo bevallen, dat ze dingen gewoon zichzelf laten zijn en een oud gebouw gewoon heel rustig oud laten zijn.

Via de N71 naar Chatillons sur Seine, waar we hotel Sylvia signaleren. Volgende keer dus iets eerder op weg, en dan hier overnachten!

Over de D980 door naar Montbard en Bourgogne, via Semur en Auxois naar Bierre, waar we de Morvan binnenrijden.

Sinds vanochtend heeft het geel van de paardebloemen plaatsgemaakt voor geel van mosterdvelden. Intens geel, tegen het lichtgroen van de velden er omheen en het donkergroen van de bossen afstekend.

Hier in de Morvan wordt het geel minder, en is het vooral groen in alle schakeringen, met hier en daar een dorpje met oude boerderijen.

Glooiiende heuvels, donkere bergenin de verte, bochtjes, heerlijk rijden hier, en dan nemen we nog alleen de grotere wegen door de Morvan,

over prachtig donkerrood asfalt, dat heel lekker plakt.

Saulieu, en dan de D15 op, naar Liernais . Tanken.

De baas van het tanstation vindt het weer "difficile", waarbij hij moeilijk naar de lucht kijkt om extra aan te geven wat hij bedoelt. De lucht laat inderdaad erg veel (donkergrijs) zien, maar boven ons het het blauw, erg blauw.

De wc is gewoon één en dezelfde voor mannen en vrouwen, maar in de hoek is een urinoir waar het mannen-tekentje bijstaat: toch nog gescheiden wc's ;-)

Autun en verder

Daar kennen we een McDonald, waar we naar toe rijden via een kleine vergissing-omweg, maar even later zitten we op het terras, met uitzichtop het meer, scootertjes die daar meisjes af zetten, motoren die heen en weer scheuren, en een Engels echtpaar waarvan de vrouw een onvoorstelbare omvang heeft bereikt.

*Red. En een McDonalds medewerkster die haar volledige inzet ten beste geeft bij het van onnutte groeisels ontdoen van de parkeerplaats, en dat in de brandende zon ;-)

Via de N80 langs Le Creusot en een klein binnendoorweggetje draaien we de N70 op (de N6 van de foto is nog in de Morvan). Mijn kaart blijkt verouderd: het is inmiddels een snelweg geworden. De eerste druppels vallen, en we trekken de regenbroeken weer aan, maar het valt mee.

Van Paray-le-Monial tot Roanne rijden we over aardige wegen: de D352, de D982 en de D482; dan wordt het weer snelweg, tot aan Balbigny. Van daaruit is de N82 een kaarsrechte weg met veel stoplichten.

Rechts van ons de bergen van de Puy de Dôme, met zwarte wolken erboven, en hier en daar enorme regengordijnen.

Puy de Dome, Route des Balcons

Tenslotte draaien we, in Andrézieux, naar rechts, de D498 op, de "Route des Balcons". Een prachtige weg, met haarspeldbochten en vergezichten en goed Frans asfalt! We klimmen steeds hoger en hoger, en het mooie is dat we het allerslechtste weer ten noorden van ons laten. maar het staartje daarvan hebben we wel: we rijden nu in de regen.

In Le Puy-en-Velay zoeken we een McDonalds op om bij te warmen (vooral Ernst: mijn elektrieke watjesuitrusting doet het perfect!), en te eten. We denken er nog even over om hier het hotelletje te nemen waar we al eens overnacht hebben, ook op weg naar Spanje, maar het is nog zo vroeg: we rijden gewoon door.

De N88 wordt het, richting Aubenas en Mende, en bij de splitsing kiezen we Mende, en laten daarmee de Ardeche links liggen.

Na de splitsing wordt de weg mooi bochtig, maar intussen regent het zo hard dat we daar niet meer van kunnen genieten. het is namelijk in snel tempo donker geworden, en het zicht wordt echt erg slecht.

In Mende stelt Ernst voor daar een hotel te nemen, maar ik rij nog liever even door. Veel zin heeft het niet: het is nu echt helemaal donker, Ernst is koud en doorweekt (zijn regenbroek lekt), en ik zie echt niks meer.

*Red. We moeten nog vele dagen door, dus waarom nu je helemaal afmatten dacht ik, beter nog een beetje genieten van Frankrijk.

Na een kilometer of 30 zien we een hotel-restaurant, Hôtel des Voyageurs, dat soort dingen staan er altijd precies op het moment dat je ze echt nodig hebt.

Vanaf de kamer uitzicht op een wilde rivier (op de foto het uitzicht aan de andere kant), een bad waar Ernst in kan opwarmen, een verwarming om de kleren te drogen, en bier met tortillachips uit de bar beneden (de chips stonden in een mandje beneden, en Ernst kon geen chips daaruit meekrijgen op een bordje, maar toen hij met het bier naar boven verdween kwam ze hem het hele mandje brengen, Fransen zijn fantastisch ;-)

Morgen zitten we in Spanje ;-)