Bilbao
Nieuwjaarsdag hebben we voornamelijk slapend doorgebracht: het enige spannende dat we op deze dag hebben ondernomen is eten bij een Amerikaans pizza-ding in Bilbao...
Dit reisverhaal begint met dag 1.
Zaterdag 1-1-2000
Ernst en ik waren dus ergens laat in de ochtend in bed gekropen, en hebben overheerlijk geslapen. Normaal heb ik na meer dan twee glazen van wat voor alcoholische drank dan ook een kater, zeker in combinatie met dansen. En met een kater bedoel ik een KATER: gigantische hoofdpijn, kotsen, misselijk, duizelig. Vaak twee dagen.
Ik was dus op alles voorbereid, maar had het er graag voor over, want het was wonderbaarlijk fantastisch geweest.
Vanwege de kleine hoeveelheid indrukken nog maar even een fotootje van dat prachtige gebouw...
Om een uur of 11 's avonds werden we vriendelijk gewekt door Hans, of het niet een goed idee was om wat te gaan eten?
Hans en Steffen en Pernette hadden een pizzeria op het oog, die ze overdag gespot hadden. Ernst mompelde dat hij niet van kaas en dus niet van pizza's houdt, en dat ik sowieso waarschijnlijk niks kon eten, maar dat het een goed idee was om even buiten te komen. Ik had GEEN hoofdpijn!!! Ik was NIET misselijk!!! Moe wel, allebei. We sloften zo'n beetje als een stelletje ouwe van dagen achter Steffen, Pernette en Hans aan.
De Pizzeria bleek een PizzaKing achtig Amerikaans achtig gedoe, TelePizza, en Steffen liep al een andere kant op, "omdat die arme ouwe directie toch iets te eten moest krijgen wat ze lustten".
Maar ze bleken kippevleugeltjes te hebben voor Ernst (of andere ledematen van de kip, daar ben ik niet zo erg in thuis), en ik mocht iedereen z'n pizzakorsten eten. Dat was het enige waarvan ik me kon voorstellen dat mijn maag daar wel zin in had, en verdomd, hij had er zin in!
Daarna hebben Ernst en ik ons weer teruggesleept, onder de bezielende leiding van Hans, naar het hotel. Heerlijk, alweer in bed ;-)
Nog één foto dan...
Morgen vieren we nieuwjaarsdag!