Bilbao op de motor in de winter dag 2, Na de storm 

Overstroomde Maas

Dinsdag 28-12-1999

's Avonds had ik me laten ontvallen dat ik een Engels ontbijt zo heerlijk vind, en zo kwam het dat Steffie's moeder om 9 uur eieren voor ons stond te bakken! Om plm 10 uur waren we al op weg!

De reis voert zo ongeveer langs de Maas, en toen we daar vlakbij kwamen zagen we hoe ongelofelijk veel water daar doorheen was gegaan en hoe alles was ondergelopen. Het is een behoorlijk noodweer geweest, de afgelopen dagen.

In Nederland was het een redelijk leuke weg, met helaas veel stoplichten. In België werd het zo'n betonnen weg door lelijke bebouwing. Maar het schoot redelijk op.

Een stukje voor Namen kwamen we op een smal weggetje door heuvels. Hier had het water modder over de weg gespoeld: er waren spontane beekjes ontstaan op die heuvels.

Vanaf Namen rijden we weer langs de Maas. Die staat absurd hoog: aanlegsteigertjes onder water, stukken muur van huizen onder water, boten gezonken. Hier en daar is de weg ondergelopen, soms zelfs zo erg dat we om moeten rijden. Het noodweer was in België dus nog erger.

Dinant

In Dinant eten we een (heerlijk stok-)broodje met uitzicht op de kabelbaan naar de citadel boven. Een bordje in het café vertelt dat meneer Adolphe Sax hier is geboren, en het café hangt vol met foto's van saxofonisten.

Verder langs de Maas. Ik natuurlijk toch wel zenuwachtig, omdat Clermont- Ferrand, waarvan we besloten hebben dat dat ons doel is voor vandaag, nog verschrikkelijk ver weg is.

Er staat een prachtig vervallen hotel naast de overgelopen Maas: hotel Bellevue. Zowel Ernst als ik blijken gedacht te hebben dat we dat maar eens onder handen moeten nemen.

Resultaat van de storm

Na Charlevilles verlaat de weg de Maas. We kunnen nu echt doorrijden: 120- 130, behalve in de stadjes.

Nu zien we voor het eerst omgewaaide bomen. Echt dikke bomen, met wortels en al omgewaaid. En niet zo hier en daar, maar echt een ongelofelijke hoeveelheid. Het noodweer is in Frankrijk dus nòg erger geweest dan bij in België!

Pas als we terugkomen horen we dat er op de dag dat de Magna er mee ophield een enorme storm over Frankrijk gewoed heeft, en daarbij een gigantische ravage heeft aangericht: de omgevallen bomen zijn pas gisteren omgevallen. Die goeie Magna heeft ons voor een behoorlijke ramp behoed.

In Chalons-en-Champagne raak ik de weg kwijt. Ik stop op een stoep om te overleggen, en rij naar een lantarenpaal om de kaart te kunnen bekijken - denk ik-. Geen licht. Ik rij verder, om er eentje te zoeken die wel licht geeft, en pas na een paar honderd meter besef ik dat geen enkele lantarenpaal het doet. Geen electriciteit in de hele stad (uiteraard ook weer het gevolg van de storm)!

De benzinepomp in Sommesous heeft lange rijen wachtenden: de electriciteit is ook hier uitgevallen, en deze ene beschikt over een aggregaat. Het is echt ongelofelijk wat hier is gebeurd.

Troyes

In Troyes (bekijk vooral de video van deze site!) stoppen we om te eten.

Een hele mooie oude stad, met kathedraal, en één en al vakwerkhuizen. De pub die we hebben uitgekozen blijkt overheerlijke Cochon de Lait (speenvarken) te hebben, en de ober biedt ons extra vlees aan als hij ziet hoe snel het op is. We werken ook nog allemaal een portie profiterolles naar binnen, en gaan dan verder met een heerlijk vol warm buikje.

Niet naar Clermont-Ferrand, dat nog zo'n 450 kilometer verder ligt, maar naar Auxerre , dat nog 80 kilometer is, en waarvan ik al een hotel heb opgezocht in het Michelinboekje: L' Hotel du Cygne.

We rijden er zo op af.
Het is open (het is inmiddels 11 uur), er is plaats, de motoren mogen gratis op de parkeerplaats buiten achter slot en grendel, er we zullen om 1/2 9 worden gewekt: alles perfect.

De kamers zijn klein, maar ze hebben heel erg hun best gedaan met behang en verf. Het is een lief hotel.

Heerlijk om bij te komen.