Delft-Limburg
Het blijkt moeilijker om weg te komen dan we dachten: binnen een paar kilometer staan we stil met pech.
Hans verliest, als we op weg zijn, ook nog z'n tentstokken. Zo komen we, met een set tentstokken minder, uiteindelijk aan in Limburg, op deze eerste dag.
Dit reisverhaal begint met dag 1.
Maandag 27-12-1999
De hoofdpersonen: Hans Magnabagger, op zijn BaggerMagna, Steffen en Pernette op de CB900, en Ernst en ik, op respectievelijk de R3B en de Roadrunner.
Alles moet nog ingepakt, waar ik natuurlijk helemaal zenuwachtig van word: ik wil weg, weg, weg. Het duurt nog uren. Pas om 1 uur vertrekken we.
Mooi weer, heerlijk heerlijk.
We tanken vlakbij Delft. Onderweg blijft Hans achter, maar ik wuif mijn opkomende ongerustheid daarover weg: niets aan de hand natuurlijk, sukkel!
Wel dus.
Nog geen 3 minuten na vertrek is Hans aan het sleutelen. Twee cylinders vallen weg boven de 3000 toeren. Stekkertjes worden nagekeken, er wordt ergens lucht aangezogen wat niet zo hoort, en dat wordt opgelost, maar na anderhalf à twee uur is de conclusie dat z'n CDI kapot is.
Via Apeldoorn (Hans z'n huissloper) naar Horst, in een ijzingwekkend sloom tempo. Als ik achter Hans rij zie ik iets loskomen van zijn motor. Ik stop, maar sta uiteraard een stuk voorbij het gevallen voorwerp stil op de vluchtstrook, en het is veel te druk om te keren en te proberen het mysterieuze ding te pakken te krijgen. De rest is niet meer in zicht, dus ik rij maar verder, en zie ze even later staan.
Het blijken Hans z'n tentstokken te zijn geweest! Arme Hans, dit zijn de stokken van de tent van z'n ouders, waar hij zo zuinig op zou zijn!!!
Een vakantie die zo rampzalig begint kan eigenlijk alleen maar fantastsich worden, besluit ik, maar ik heb nog een beetje moeite daar in te geloven.
In het bubbelbad, dat de ongelofelijk gastvrije ouders van Steffen aanbieden, probeert Ernst me wat te ontzenuwen (ik zit maar met donderdag 8 uur in mijn hoofd, want ik heb de aardige hotelmeneer in Bilbao beloofd dat we voor die tijd aanwezig zullen zijn) wat gedeeltelijk lukt, vooral ook door dat bad.
Ik heb tijdens het eten bij McDonalds iedereen bezworen dat er niet genieuwsd mag worden (dwz: gelezen en gepost in nl.motorfiets, waar wij elkaar van kennen) (dan is het voor mij geen vakantie meer), dat ik anders in m'n eentje naar België rij, wat ik echt van plan was. Maar dat is niet nodig, wat heel erg lief van ze is, natuurlijk.
Shit, één hele dag op vakantie, en dan eindigen in Nederland. Nou ja, Horst is door Steffie's ouders nauwelijks meer Nederland, laat ik het daar maar op houden.