Ik was het helemaal niet van plan, een andere motor erbij.
Maar na een testritje op de Yamaha Tenere XT660Z wist ik het: dit is de motor waarop ik tijdens vakanties wil rijden, met een lekker grote tank en koffers.
Hier een verslagje van de ervaringen tijdens het inrijden.
Mijn Tenere is te koop. Bekijk voor alle details: Tenere te koop.
Na mijn zware motorongeluk ben ik weer op de motor gestapt, en om het opstappen te vergemakkelijken hebben we toen een Yamaha Tricker gekocht.
Toen m'n benen wat sterker waren geworden heb ik als dagelijkse motor gekozen voor de Derbi Mulhacen, met het Yamaha XT660-blok.
Met beide motoren ben ik op vakantie geweest: met de Tricker naar Roemenië, en met de Mulhacen naar Valencia (een verslag zit in de planning).
Volkomen ongepland maakten we toen een testritje.
Vanaf het moment dat ik opstapte wist ik het: met deze motor wil ik op vakantie! Met de Tricker en de Mulhacen was dat weliswaar prima gegaan, maar het heeft zo z'n beperkingen, een tankinhoud van respectievelijk 6 en 12.5 liter.
Bovendien leek het mij ook erg plezierig om weer zelf koffers op m'n motor te kunnen hebben, en/of een bagagerol, in plaats van alle bagage aan Ernst over te laten.
De Tenere had bij intriductie zo'n succes dat alle exemplaren van de importeur al door dealers waren gekocht. Bij Termaat kon ik hun alerlaatste wit-rood-zwarte gelukkig reserveren tot ik hem kon betalen.
Dat succes is extra leuk omdat Yamaha een groot risico heeft genomen door tegen de trend in van steeds zwaardere reisenduro's, met een eencylinder te komen.
En op een goede dag was het dan zo ver: ik kon m'n eigen Tenere ophalen in Nijmegen.
Ik kreeg nog even uitgelegd waar wat zat, dat er een startbeveiliging op zit
waarvan ik de moedersleutel
beslist niet kwijt moet raken, en dat het een
dry sump is, en toen kon ik opstappen en wegrijden.
Ik zou de allereerste kilometers gaan maken van de inrijperiode van m'n eigen Tenere!
Het eerste probleem dient zich dan meteen aan: hoe krijg ik het voor elkaar er op te klimmen?
De zithoogte van de Tenere is namelijk erg groot: 895 mm.
Ik begon maar met hem naar een geultje te rijden, zodat hij net wat lager dan ikzelf stond.
De truc van op een motor klimmen die nogal hoog is, in verhouding tot je beenlengte, is, dat weet ik nog van mijn BMW R1100GS-tijd, is om de zijstandaar in te klappen voor je er op stapt.
Als je benen kort zijn is het namelijk een hele klus om de motor omhoog te tillen: je hebt dan alleen steun aan de tenen van je rechtervoet...
Als je eenmaal aan een hoge motor gewend bent kun je gemakkelijk van
het linkerstandbeen overhoppen
naar het rechterstandbeen, om de
motor in z'n eerste versnelling te zetten, maar als je voor de allereerste
keer op je nieuwe hoge motor stapt, is het handiger om hem gewoon van te
voren in z'n één te zetten.
En dan is het een kwestie van het voorwiel naar rechts laten wijzen (als het wiel dwars staat, staat de motor zo stabiel mogelijk), de voorrem inknijpen, en je been over die hoge buddy zien te krijgen.
Je kunt de inspanning op m'n gezicht aflezen, maar het lukte ;-).
Eenmaal op weg heb je natuurlijk geen last meer van die korte benen.
Natuurlijk wilde ik heel voorzichtig doen bij de eerste kilometers inrijden.
De eerste versnelling is kort: optrekken gaat heel gemakkelijk dus. Ook de tweede is kort, wat plezierig is omdat je daardoor in het terrein gemakkelijk in z'n twee kunt rijden, met een klein beetje gas erbij, als het lastig is.
In z'n drie rijdt hij heel lekker rustig. Ik probeerde hem die eerste kilometers zo tussen de 3500 en 4000 toeren te laten rijden, en in z'n drie zou je bij die toeren niet zeggen dat het een gloednieuwe motor was: heerlijk rustig.
Helaas zijn er ook van die momenten dat je moet stoppen...
Vanaf het moment dat ik was opgestapt hoopte ik dat ik voorlopig niet meer hoefde te stoppen, maar helaas, zo simpel zit de wereld niet altijd in elkaar.
De vraag is dan: hoe krijg ik die voet aan de grond?
De Tenere is lichter dan de R1100GS die ik gewend was, maar de Tenere heeft om dat te compenseren bij het stoppen een hogere zithoogte.
Uit de cijfers had ik gedacht dat de Tenere moeilijker overeind te houden zou zijn voor een stoplicht, vanwege z'n hogere zwaartepunt.
Maar het tegendeel bleek waar: de Tenere leek zichzelf overeind te houden. Ik denk dat het grote verschil met de BMW is dat de BMW, door z'n boxer-blok, altijd wat naar opzij beweegt, zodat je bij stoppen dat hele gewicht tegen moet houden. De Tenere blijft gewoon recht overeind staan.
Bij elk volgend stoplicht leek het alsof m'n been langer was geworden. Toen we terug bij huis waren was stoppen geen enkel probleem meer.
Het mooie op dat eerste ritje terug naar huis was dat ik er nog veel meer door ging anticiperen dan normaal: vrijwel elke rotonde kun je nemen zonder te stoppen, vrijwel elke kruispunt kun je oversteken zonder dat je je been op de grond hoeft te zetten ;-).
Maar ik ben wel erg blij dat dat inmiddels eigenlijk niet meer uitmaakt.
Wat me de grootste hobbel
leek blijkt in de praktijk geen enkel
probleem.
De zithoogte is lager te krijgen door de Tenere aan de voorkant een beetje te laten zakken door de kroonplaat, en/of door de veerwegen iets korter te maken.
Ik denk niet dat ik voor die opties ga kiezen: met deze hoogte gaat het ook prima, en het is zonde om aan het rijgedrag te prutsen om de zithoogte lager te krijgen.
Wat wel in de planning zit, is die hobbel in het zadel weg te laten werken. Die zit erg in de weg bij op- en afstappen, en bovendien zit die je in de weg op lange stukken: je hebt geen mogelijkheid meer om even te gaan verzitten.
In een van de Duitse testen van de Tenere werd de vanzelfsprekendheid
van 'm geroemd, en dat is precies wat hij is: het rijden gaat vanzelfsprekend,
je voelt je er meteen op thuis.
Dat komt ook doordat hij zo lekker zit: afgezien van die bobbel is het zadel een perfecte combinatie van comfortabel en hard genoeg, en door z'n grootte is alles lekker ruim.
Zelfs in die eerste kilometers reageerde hij al rustig en gelijkmatig op het gas.
Vooral vanaf het moment dat je hem in z'n drie kunt zetten voelde het alsof hij al lang en breed was ingereden. Ik moest m'n best doen om niet gewoon het gas open te draaien om in te halen, en in plaats daarvan de snelheid geleidelijk op te laten komen.
Bij dat inrijden, waarbij je de motor nog niet te hard mag laten werken, is al mooi te voelen dat de Tenere een hele mooie vlak lopende koppelkromme heeft, met koppel vanaf helemaal onderin, als een trekker.
Afgezien van die bobbel in het zadel voelt alles aan alsof je dag en nacht kunt (en wilt) doorrijden. En met de grote tankinhoud, en z'n zuinigheid (bij de eerste tankbeurt had hij na 400 kilometer 17 liter benzine nodig) kun je ook door- en doorrijden, zolang je geen stoplichten tegenkomt...
In de buurt van Nijmegen zijn een paar mooie bochten, maar verder was het even behelpen met rotondes, op weg naar huis.
Wordt vervolgd dus, als de foto's van de Ardennen en de Eiffel klaar zijn!