Op de een of andere manier slaat het woord ‘maskeren’ bij mij niet echt aan. Ik heb het gevoel dat het anders in elkaar zit dan dat ik een masker zou opzetten.
Hier een poging te ontrafelen wat dan wel…
Lees verder: https://autogether.eu/maskeren-of-iets-anders/
Stel je een wereld voor waarin ruim 95% van de mensen autistisch is. In die wereld zou er een afwijking bestaan. Laten we die afwijking Alterisme Spectrum Stoornis noemen, waarin Alterisme staat voor: op anderen gericht.
Hypothetische gebeurtenissen
In de DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders ) zou dan onder andere iets staan als:
Beperkingen in de communicatie en interactie.
Kernsymptomen: Deficiënties in communicatie op inhoud, in het expliciet maken van behoeften, de neiging tot pesten.
In de toelichting zou dan staan dat communicatie vaak niet betrekking heeft op feitelijkheden, maar over hypothetische gebeurtenissen die andere personen betreffen. In de toelichting zou waarschijnlijk ook staan dat personen met deze afwijking vaak, in tegenstelling tot wat de naam van de afwijking doet vermoeden, in sterke mate egoïstisch zijn.
(meer…)
Begrijpen wie je bent is waarschijnlijk een behoefte van iedereen, maar als je autistisch bent heb je er een nog veel grotere behoefte aan. Een diagnose werkt dan als een tweesnijdend zwaard. Aan de ene kant geeft het je houvast: “Oh, het is dus normaal dat ik me niet normaal voel”, “Oh, dat ik zo snel moe word van geluiden komt dus door mijn autisme”. Aan de andere kant ben je opeens officieel “niet normaal”.
Daar komt nog bij dat een diagnose ASS alleen iets zegt over wat er aan je waar te nemen valt. Het zegt niet iets over hoe je in elkaar zit. Er zijn allerlei theorieën over wat autisme precies is, maar er is geen eensluidend antwoord op die vraag.
Het probleem is dat je, als je autistisch bent, een veel minder scherp beeld hebt van wie je bent dan anderen. Dat is logisch te verklaren: je ziet details beter dan de grote lijnen. Wanneer je naar jezelf kijkt, in de loop der tijd, zie je dus steeds verschillende personen. Het wordt geen geheel. Je hebt dus grote behoefte om jezelf op een intellectuele manier te begrijpen. Die behoefte neemt alleen maar toe wanneer je de diagnose ASS krijgt.
Voor mij heeft dit tot een soort filosofische worsteling geleid. Ik kon niet rusten voor ik er uit was. Ik moest van alles uit de knoop zien te krijgen.
(meer…)
Je hebt je diagnose ASS gekregen, en je merkt dat je `autistischer ‘ wordt. Het overkwam mij, en het overkomt veel meer mensen. En het lijkt me ook volkomen logisch.
De vraag is natuurlijk: blijft dat zo? Is het een nadeel van een diagnose? Ik waag me aan een antwoord.
(meer…)
Lange tijd geloofden mensen dat autisme het gevolg was van zogenaamde ijskastmoeders . Tegenwoordig geloven sommige mensen dat kinderen autisme kunnen `krijgen’ van vaccinaties. Veel mensen hebben ook het gevoel dat autisme zo aan het toenemen is dat het wel moet liggen aan “het milieu”, of voeding of zo. Hoe zit dat?
Het is lastig dat autisme zo’n vaag begrip is. De diagnose wordt gesteld volgens de DSM, de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, die een aantal eigenschappen (symptomen) opsomt, waarvan iemand er een aantal van moet vertonen vanaf de vroege kindheid. Dat is zo ongeveer de definitie. Gelukkig zijn er ook ideeën over hoe die eigenschappen tot stand komen, die meer zeggen over wat autisme nou eigenlijk is.
Hoe het feit dat depressie zich als een afvoerputje gedraagt, consequenties heeft voor beleid.
Gelukkig heb ik geen aanleg voor depressie. Mijn moeder had dat wel; in hoge mate. Daardoor heb ik altijd al ideeën gehad over wat depressie is, hoe het ontstaat.
Tot mijn grote verbazing las ik in een artikel in de Guardian de theorie van een neurowetenschapper die exact overeenkomt met wat ik altijd heb gedacht. En die ideeën hebben consequenties voor beleid. (meer…)
Er is een explosie aan psychiatrische labeltjes in Nederland’, hoor je vaak: Asperger, ADD, ADHD, depressie, enzovoort. Er gaan dan ook steeds meer stemmen op dat die labels ten onrtechte op mensen worden geplakt, dat die diagnosen een symptoom zijn van de psychiatrische ‘bedrijfstak’ die meer wil verdienen, enzovoort. Hoe zit dat? Komen er alleen meer labels, komen er steeds meer psychiatrische stoornissen, of worden ze nu beter ontdekt? Wat is de zin van zo’n diagnose eigenlijk? (meer…)
