Een neurodiverse maatschappij: De norm

Dit is een vervolg op een aantal andere blogs: waarom de maatschappij echt neurodivers zou moeten zijn (https://www.sylviastuurman.nl/blog/2024/04/een-neurodiverse-maatschappij-1-waarom/), een analyse van de stand van zaken nu (https://www.sylviastuurman.nl/blog/2024/05/een-neurodiverse-maatschappij-2-de-huidige-maatschappij), eisen die we zouden moeten stellen aan werk (https://www.sylviastuurman.nl/blog/2024/06/neurodivers-werk/) en wat er zou moeten veranderen op het gebied van geld (https://www.sylviastuurman.nl/blog/2024/08/een-neurodiverse-maatschappij-4-geld/).

In de analyse werd duidelijk dat het feit dat er op allerlei manieren aan normering wordt gedaan, aan het indelen in normaal en ‘niet-normaal’, een van de belemmeringen is voor een echt neurodiverse maatschappij.

Dat er zoiets bestaat als ‘normaal’, en dus ook ‘abnormaal’ is overal doorgedrongen, en daarom niet zo gemakkelijk te bestrijden. ik neem daarom een paar voorbeelden, waar je ziet hoe die norm wordt aangehouden.

(meer…)

Lichaamsbeeld en de confectie-industrie

Het beeld dat we met z’n allen hebben van een vrouwenlichaam, het ideaalbeeld van een vrouwenlichaam, is onrealistisch slank. Dat is -neem ik aan – bij iedereen bekend. Voor een deel ligt dat natuurlijk aan de vaak ongezond slanke modellen op de catwalks en in modebladen (in dat laatste geval wordt er bovendien nog eens flink gephotoshop’t).

Maar de confectie-industrie heeft misschien nog wel een grotere invloed op het negatieve zelfbeeld dat veel vrouwen hebben, op een manier die minder direct duidelijk is. Het ideaalbeeld van vrouwen is ook ongeveer tegelijkertijd met de opkomst van de confectie-industrie magerder geworden: Marilyn Monroe wordt nu dik gevonden. (meer…)