boeken

Autisme en het voorspellende brein van Peter Vermeulen

Geplaatst op door Sylvia Stuurman
boekomslag

Ik wist al lang dat het boek er aan zat te komen, en ik heb er halsreikend naar uitgekeken: het boek waarin Peter Vermeulen de nieuwe theorie over autisme uitlegt.

Die nieuwe theorie houdt in dat autisme iets te maken heeft met de manier waarop we waarnemen. Waarnemen gaat niet, zoals lang is gedacht en nog steeds wordt gedacht, zo dat je hersenen input krijgen van je zintuigen (ogen, oren, enzovoort) en die verwerken. Nee, je hersenen zijn slimmer dan dat.

Je hersenen weten al van alles over wat er om je heen waar te nemen valt. Het zou zonde zijn om al die beelden, al dat geluid, de temperatuur, het gevoel van de kleren die je aan hebt, om dat alles steeds opnieuw te interpreteren, te verwerken.

(meer…)

Relaties en autisme: een boek in wording

Geplaatst op door Sylvia Stuurman

Een relatie waarin een van beiden of beiden een vorm van autisme hebben is lastig. Elke relatie is lastig, misschien, maar zo’n relatie kent extra hindernissen.

De diagnose dat Ernst Asperger heeft, heeft het gemakkelijker gemaakt om een vorm te vinden waarin onze relatie “werkt”. Het werd gemakkelijker om te begrijpen hoe de valkuilen werken, het werd gemakkelijker om te begrijpen waarom er af en toe misverstanden ontstonden die ongrijpbaar leken.

Wat we tijdens die zoektocht ontdekt hebben, hebben we proberen op te schrijven.

(meer…)

Minibieb

Geplaatst op door Sylvia Stuurman
Man met boormachine naast Minibieb

Er hangt een minibieb aan ons huis!

Een van die huis-aan-huis-blaadjes die ik nooit inkijk bladerde ik, een maand of drie geleden, toevallig toch een keer door, en ik zag een oproep om plaatsen aan te wijzen waar een minibieb opgehangen zou kunnen worden. Ik mailde dat er vlakbij ons huis een bankje is, waar wandelaars vaak even uitrusten, en dat de gevel van ons huis me dus een uitstekende plek lijkt en nu, niet eens lang daarna, hangt er werkelijk een minibieb aan ons huis. (meer…)

Andreas Burnier, Metselaar van de wereld

Geplaatst op door Sylvia Stuurman

Voor wie Andreas Burnier niet kent: zij (niet hij) was een intellectueel zeer begaafde, zeer breed geïnteresseerde, zeer eigenzinnige vrouw, wetenschapper, romanschrijver, essayist. Ik heb destijds veel van haar boeken gelezen, en was altijd blij wanneer ze haar commentaar gaf op maatschappelijke ontwikkelingen in de vorm van ingezonden brieven, interviews of essays.

Met veel plezier heb ik haar biografie gelezen, die niet alleen een erg mooie ingang geeft voor haar werk, in context, maar die ook tot denken aanzet (zoals Andreas zelf ook altijd deed). (meer…)

Het Rosie project en het Rosie effect

Geplaatst op door Sylvia Stuurman

De ik-figuur van beide boeken, Don Tilman, is professor in de genetica, en heeft overduidelijk een vorm van autisme. Hij beseft dat zelf niet. Je ziet de wereld volledig door zijn ogen, en dat geeft een verhelderende blik op zijn vorm van autisme.

Als lezer begrijp je wat er mis gaat in z’n communicatie; zelf merkt hij dat af en toe. Hij wordt er altijd volledig door verrast, en weet, doordat het toch wel behoorlijk geregeld voorkomt, dat hij sociaal niet bijster handig is. (meer…)

Schrijfwedstrijd

Geplaatst op door Sylvia Stuurman
Vrouw met vis bij de zee

Via de NRC zag ik een link naar een schrijfwedstrijd. Het ging om fictie, non-fictie of poezie, en er was een publieksprijs (die me niet interesseert: dat is meer een wedstrijd inzetten van netwerken) en een juryprijs. De juryprijs bestaat uit manuscriptbegeleiding. Het lijkt er dus op alsof het de bedoeling is dat je iets instuurt dat uit een boek komt waar je aan bezig bent. (meer…)

Monsignor Quichote

Geplaatst op door Sylvia Stuurman

Het stond al lang op mijn webseblijstje: Monsignor Quitchote van Graham Greene. Een nazaat van Don Quichote met een metgezel die hij Sancho Panza noemt, op reis door Spanje in Rocinante, een oude Fiat 600, en uiteraard geïnspireerd door het verhaal van Cervantes.

Tot mijn verbazing bleek dat mijn dochter het van me had geleend: het zat bij de boeken die ik uit de boekenkast van mijn ouders had uitgekozen toen ik het huis moest leegruimen. Een Penguin pocket van 30 jaar oud 😉 (meer…)

Ten zuiden van de grens

Geplaatst op door Sylvia Stuurman
Boekomslag van Ten Zuiden van de Grens

 Ten zuiden van de grens is het tweede boek van Haruki Murakami dat ik heb gelezen (After Dark was mijn eerste boek). Het wonderlijkste is misschien wel dat alles zo simpel en terloops geschreven lijkt: geen gezwollen taal, geen moeilijke zinnen; gewoon een verhaal in simpele woorden, in de ik-vorm geschreven. Maar in de eerste plaats wil je bijna dwangmatig doorlezen, en verder blijf je nog lang nadat je het boek uit is denken over wat je hebt gelezen. Dat is misschien wel de meest in het oog springende kwaliteit van Murakami, die tegenstelling.

In dit boek blijven veel vragen onbeantwoord. Jouw taak, als lezer, lijkt het, is er je eigen interpretatie aan geven. Dat ga ik hier proberen.

(meer…)

On Beauty

Geplaatst op door Sylvia Stuurman
Boekomslag

Als je On Beauty van Zadie Smith uit hebt ben je teleurgesteld dat het boek niet tweemaal zo dik is.  Dat is deels omdat het einde niet helemaal bevredigend is (dat kan ook bijna niet anders: er zijn zoveel personen van wie je meer zou willen weten over de rest van hun leven), maar vooral omdat ze voor elkaar weet te krijgen dat je erg nieuwsgierig bent naar wat het grote aantal personen die een rol spelen in het boek, meemaken. Ze schrijft bovendien echt heel erg goed: je wilt door en doorlezen.

Waar zit het hem precies in dat ze zo goed schrijft?

(meer…)