Via de NRC zag ik een link naar een schrijfwedstrijd. Het ging om fictie, non-fictie of poezie, en er was een publieksprijs (die me niet interesseert: dat is meer een wedstrijd inzetten van netwerken) en een juryprijs. De juryprijs bestaat uit manuscriptbegeleiding. Het lijkt er dus op alsof het de bedoeling is dat je iets instuurt dat uit een boek komt waar je aan bezig bent. (meer…)
Procrastinatie heet het, met een prachtig woord: uitstelgedrag. Ernst leidt daar in enorme mate aan. Zijn therapeut (die er helaas mee is gestopt; hij heeft nu niemand meer die hem goed kan coachen) zei het zo: Je executief doet het niet.
Dat houdt in dat hij heel veel moeite heeft om aan allerlei taken te beginnen (bijvoorbeeld alleen al bij de elke dag terugkerende taak van uit bed komen), en heel veel moeite heeft om iets af te maken.
Het hoort bij z’n Asperger-stoornis (en zit ‘m enorm in de weg), maar ik begreep nooit goed hoe dat kwam. Tot ik (opnieuw) hoorde over de ideeën van Roy Baumeister over wilskracht (hij heeft er een boek aan gewijd: Wilskracht). (meer…)
Sinds boeken als “Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus” van John Gray, en “Wij zijn ons brein” van Dick Swaab, geloven steeds meer mensen dat er biologische verschillen zijn tussen mannen en vrouwen wat betreft gedrag, voorkeuren en capaciteiten. Ik geloof daar niet in, en dat zal ik beargumenteren. Het vervelende is dat dit geloof vervelende consequenties heeft.
Update onderaan. (meer…)
Autisme (Asperger is een van de verschijningsvormen van autisme) komt van het Griekse woord `autos’, dat zelf betekent. Op zichzelf gericht, betekent het zo ongeveer, en dat is hoe mensen met autisme vaak worden gezien: egocentrisch, egoïstisch misschien zelfs, op zichzelf gericht, zichzelf in het middelpunt van de wereld zettend.
Het wrange is dat mensen met autisme geen `zelf’ hebben, althans, geen `zelf’ zoals andere mensen dat hebben. Dat is heel moeilijk voor te stellen. Er is geen scherpe grens tussen het ik en de rest van de wereld. Zoals Martine Delfos het zegt: de ik-ander differentiatie komt niet goed op gang. Bij mensen met Asperger komt pas heel laat in hun leven het besef op gang dat ze afgescheiden zijn van de rest van de wereld, en dat andere mensen op eenzelfde (maar net andere) manier afgescheiden zijn van de rest van de wereld. Dat besef kan ook niet komen, en als het komt is het nooit zo vanzelfsprekend als bij “ons”.
(meer…)
Het motto van de overheid is sinds een poos om streng en hard te straffen. Ik merkte dat laatst aan den lijve toen ik een boete kreeg, van de Belastingdienst, van 147 euro vanwege het te laat betalen van een bedrag van 12 euro (veroorzaakt door een mobiele telefoon die geen SMS-berichten meer wilde ontvangen). De medewerker van de Belastingtelefoon meldde dat dat helaas nou eenmaal zo was, en dat de boete vorig jaar nog 43 euro bedroeg.
Ik moest denken aan al die mensen die afhankelijk zijn van deze nieuwe hardvochtigheid (en onrechtvaardigheid) in hun inkomen: iedereen met een uitkering, die bij zo’n vergissing of fout nu niet alleen hun uitkering (al dan niet tijdelijk) kwijtraken, maar ook absurd hoge boetes moeten betalen van hun non-inkomen.
Er is een explosie aan psychiatrische labeltjes in Nederland’, hoor je vaak: Asperger, ADD, ADHD, depressie, enzovoort. Er gaan dan ook steeds meer stemmen op dat die labels ten onrtechte op mensen worden geplakt, dat die diagnosen een symptoom zijn van de psychiatrische ‘bedrijfstak’ die meer wil verdienen, enzovoort. Hoe zit dat? Komen er alleen meer labels, komen er steeds meer psychiatrische stoornissen, of worden ze nu beter ontdekt? Wat is de zin van zo’n diagnose eigenlijk? (meer…)
Er is vaak iets vreemds aan de hand met de context wanneer iemand met Asperger met je praat. Je krijgt soms te weinig context, waardoor je geen flauw benul hebt waar iemand het over heeft, of je krijgt te veel context, waardoor er van alles wordt gezegd of uitgelegd dat je al lang weet, zonder dat je de gelegenheid krijgt om dat te melden.
Als je probeert met een volledig pragmatische blik naar wiet te kijken, valt er niets te begrijpen van het verbod op zowel de verkoop als de productie er van. Integendeel zelfs: Nederland zou in één klap de crisis te boven zijn, en tenminste weer op één zaak innovatief zijn. Laat ik het uitleggen.
